We bespraken gisteren hoe onze gemeente wil omgaan met mantelzorg, want vanaf 1 januari 2015 staat in de wet dat de gemeente verantwoordelijk is voor het bevorderen van de inzet van mantelzorgers en het bieden van ondersteuning.
VVD Ede vindt dat de gemeente het erg ingewikkeld maakt. Wat de VVD betreft moet de kern zijn dat we concrete hulp en ondersteuning bieden. Dat we praktische hulp bieden die het leven iets gemakkelijker maakt en de last helpt te dragen.
Onderstaand de bijdrage van Hester Veltman.
Voorzitter,
Vooropgesteld: mantelzorg moeten we koesteren. Voor veel mensen is mantelzorg iets vanzelfsprekends, voor sommigen is het zwaar. Zwaar om naast je werk en je gezin vaak bij iemand langs te gaan of op bezoek te krijgen en te helpen of te zorgen en dingen te moeten regelen.
De nota laat zien dat steeds meer mensen te maken krijgen met mantelzorg. Dit zou kunnen doordat de mensen steeds langer thuis wonen: als je ouder wordt of als je bijvoorbeeld geestelijke gezondheidszorg krijgt. Vraag aan de mensen om je heen of ze in een instelling of een verpleeghuis willen wonen en het merendeel zal antwoorden dat ze graag thuis blijven wonen. En juist daarom is de mantelzorg zo belangrijk. De VVD vindt het daarom ook heel belangrijk om mantelzorgers ondersteuning te bieden daar waar dat nodig is. De gemeente is hier nu voor verantwoordelijk en dit moeten we goed regelen.
Voorliggend voorstel beschrijft hoe gemeente Ede dit wil regelen. Na het lezen van het stuk dacht ik: wat klinkt het allemaal mooi. Maar ook: wat klinkt het beleidsmatig en zijn we het niet te veel aan het ‘institutionaliseren’? De kern moet zijn dat we concrete hulp en ondersteuning bieden, dat we concrete en praktische dingen bieden die het leven iets gemakkelijker maken en de last helpen dragen.
Ter illustratie citeer ik enkele passages uit het beleidsplan:
‘Waar in het verleden vooral individuele mantelzorgondersteuning gegeven werd, is collectieve ondersteuning nu meer aan de orde. Maar ook de kennisoverdracht naar andere partners is van belang. Alleen als samenleving kunnen we de zorg voor mantelzorgers ontwikkelen.’ Natuurlijk is dit van belang, maar drijven we niet weg van de kern die ik noemde? Nog een citaat: We gaan ‘Van expertise naar breed gedragen kennis en kunde binnen de samenleving. Van individuele dienstverlening naar advies aan maatschappelijke organisaties en bedrijven en het inrichten van collectieve steunsystemen met partners in de wijken.’ Ook nu vraag ik me af of we de kern raken. En er staat: we gaan van steunpunt naar knooppunt. Als ik inwoner ben van Ede wil ik gesteund worden en niet in de knoop raken. Er staat dat de naam ‘steunpunt’ dan niet langer de lading dekt – dat is de vraag. Zou dat niet júist de lading moeten dekken?
Wat VVD Ede graag wil weten: heeft de gemeente enig idee wat de impact is geweest van de bezuinigingen op de huishoudelijke hulp op de mantelzorguren? VVD Ede juicht het toe als de mantelzorg hier geen last van ondervindt. Het is belangrijk dat we hierover praten met de hulpvragers. En zeker voor jongere mantelzorgers is dit van belang, zij hebben ook nog hun eigen omgeving en school.
Verder: wij missen een doorkijk naar de toekomst. Een visie betekent dat je een toekomstbestendig plan hebt. De vergrijzing, ook van de mantelzorgers, is een gegeven. Het gaat ervoor zorgen dat we straks veel meer mantelzorgers hebben. Kan het college een toekomstbestendige visie maken?
De VVD is blij met het advies van de adviesraad en hoe het college hierop heeft geantwoord. Vooral de tussentijdse evaluatie ziet ook de VVD met belangstelling tegemoet.
Tot slot, wederom de communicatie. Om de mantelzorgers te bereiken en ervoor te zorgen dat onze inspanningen niet tevergeefs zijn, moet onze gemeente alles op alles zetten om hierover te communiceren. We horen nog vaak dat mensen iets niet wisten of informatie niet goed kunnen terugvinden. Respijtzorg kan zoveel helpen, hulp in de huishouding kan precies die verlichting zijn om weer op adem te komen. Als we dit niet krijgen waar het het hardst nodig is, dan is dat een enorme gemiste kans. Hoe gaat het college hiervoor zorgen?
Dank u, voorzitter.