Kortom: waartoe nog een integriteitcommissie?
Mark Verheijen is een mooi voorbeeld van de vitale, ambitieuze politicus, jonglerend op de carrièreladder, op weg naar de top van de politieke apenrots. Zoals wel meer voor komt bij snelle, succesvolle stijgers: je gaat je onkwetsbaar wanen en boven de wet en moraal stellen. Anders dan gewone burgers, werk je immers met veel zelfopoffering dag en nacht voor de goede zaak. Zo komt het dat hij in zijn geoliede race omhoog zich heeft los gezongen van het besef van integriteit dat hij graag hardwerkend Nederland aanprijst. Tijdens het netwerken een declarabel ritje hier, een hapje daar, een drankje overal. En wie tijdens dit belangrijke politieke handwerk te zeer op ethisch klein grut let, is ronduit een kniesoor.
Het vervolg op de NRC onthullingen is ronduit interessant. Niet zozeer de reactie van Verheijen zelf. Hij is geen heilige en ook hij kan fouten maken. Dat geldt ook voor zijn reflex om te houden wat hij verworven heeft. Niets menselijks is hem vreemd. Het gaat om de reactie van de politieke leiding van de VVD. Rutte en Zijlstra hebben de zaak als een opgeblazen kwestie bestempeld. Voor hen lijkt de kwestieVerheijen niet meer dan een rimpel, die we even moeten gladstrijken om weer vol gas tot de politieke orde van de dag over te gaan. Dus zand erover en snel weer met de grote zaken bezig! Waar Rutte en Zijlstra enerzijds de VVD als vanzelfsprekend als toonbeeld van integriteit wensen neer te zetten, doen ze anderzijds het declaratiegedrag van een belangrijk politicus als Verheijen af, met: “een onhandig foutje van de man”.
Deze houding roept het beeld op, dat we in theorie uiteraard het principe ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ aanhangen, maar dat in de praktijk de uitspraak van George Orwell geldt: we zijn allemaal gelijk, maar sommigen toch iets meer gelijk dan anderen. Naast het moreel misslaan van de plank, stemt het zorgelijk, dat Rutte c.s. denken hiermee weg te kunnen komen. Er spreekt een politiek beoordelingsvermogen uit, dat van realiteitszin lijkt te zijn gespeend. Een dergelijk brandje kun je niet in de kiem smoren, zeker niet tijdens een verkiezingscampagne. Dit is een veenbrand, telkens opgepookt door de media. Met alle schade en schande voor de VVD.
Gelukkig voor de partij gloort er hoop. Een Friese afdeling is nu openlijk in het geweer gekomen met een oproep aan de VVD-top om zaken die juist hardwerkende normale burgers belangrijk vinden niet als een bagatel af te doen. Als deze Friese interventie als ‘wake-up call’ gaat fungeren, dan kan dit ertoe bijdragen om de partij van haar applaus reflexen te bevrijden en nieuw leven in te blazen.
Beslissend is en wordt het optreden van onze partijvoorzitter en het hoofdbestuur. Is sprake van kordaat en geloofwaardig handelen in deze in wezen simpele kwestie, dan zijn er niet alleen verliezers, maar kan de partij als grote winnaar uit de bus komen! Voor Verheijen betekent dit, hoe pijnlijk ook, maar één ding: opstappen. Als de partij en het partijbelang hem aan het hart gaan, dan kiest hij voor deze weg. Voor hem vervolgens alle ruimte om zonder verkettering en met nieuwe energie weer het liberale gedachtegoed te dienen.
Willem Opmeer en Tony Colijn
16 feb 2015
---------------------------------
Aanvulling bestuur afdeling Ede
"Het bestuur van de VVD afdeling Ede hecht grote waarde aan transparantie en integriteit van onze bestuurders en politici. Tevens vinden wij het van belang om het debat over dergelijke zaken openlijk te voeren en hebben derhalve besloten dit artikel te plaatsen. Het bestuur van de afdeling Ede is van mening dat het nu de taak is van de integriteitscommissie van de VVD om de zaak grondig te onderzoeken en met een passend advies te komen naar het hoofdbestuur van de partij. Wij verwachten tevens dat het hoofdbestuur op basis daarvan een passend besluit neemt teneinde de geloofwaardigheid van de partij te bewaren. Graag nodigen wij eenieder uit om deel te nemen aan deze discussie indien gewenst."